System sygnalizacji pożarowej to sieć elementów rozmieszczona w całym budynku, wspólnie tworząca całość, która ma na celu możliwie jak najwcześniejsze wykrycie pożaru lub zadymienia oraz jego zasygnalizowanie. Po wykryciu centrala przetwarza informacje podejmując określone działania tj. określenie stopnia alarmu, włączenie sygnalizatorów optycznych bądź akustycznych, uruchomienie modułów kontrolno-sterujących czy powiadomienie straży pożarnej. Najczęściej spotykane obecnie są systemy adresowalne pętlowe, które zapewniają dokładne wskazanie elementu, który wykrył zagrożenie, a prawidłowo zaprojektowany, wykonany i serwisowany system sygnalizujący w znacznym stopniu przyczynia się do ochrony zdrowia, życia i mienia. W mniejszych obiektach praktykuje się również konwencjonalne systemy sygnalizacji pożaru, które ze względu na bardzo dobry kompromis funkcjonalno-ekonomiczny bardzo dobrze się sprawdzają. Wyposażenie w instalację SSP jest wymagane prawnie w:
- budynkach handlowych lub wystawowych:
- jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 5 000 m2,
- wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 2 500 m2;
- teatrach o liczbie miejsc powyżej 300;
- kinach o liczbie miejsc powyżej 600;
- budynkach o liczbie miejsc służących celom gastronomicznym powyżej 300;
- salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 1 500;
- szpitalach, z wyjątkiem psychiatrycznych, oraz w sanatoriach – o liczbie łóżek powyżej 200 w budynku;
- szpitalach psychiatrycznych o liczbie łóżek powyżej 100 w budynku;
- domach pomocy społecznej i ośrodkach rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych o liczbie łóżek powyżej 100 w budynku;
- zakładach pracy zatrudniających powyżej 100 osób niepełnosprawnych w budynku;
- budynkach użyteczności publicznej wysokich i wysokościowych;
- budynkach zamieszkania zbiorowego, w których przewidywany okres pobytu tych samych osób przekracza trzy doby, o liczbie miejsc noclegowych powyżej 200;
- budynkach zamieszkania zbiorowego niewymienionych w pkt 11, o liczbie miejsc noclegowych powyżej 50;
- archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych;
- muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej;
- ośrodkach elektronicznego przetwarzania danych o zasięgu krajowym, wojewódzkim i w urzędach obsługujących organy administracji rządowej;
- centralach telefonicznych o pojemności powyżej 10 000 numerów i centralach telefonicznych tranzytowych o pojemności 5 000-10 000 numerów, o znaczeniu miejscowym lub regionalnym;
- garażach podziemnych, w których strefa pożarowa przekracza 1 500 m2 lub obejmujących więcej niż jedną kondygnację podziemną;
- stacjach metra i stacjach kolei podziemnych
- dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powyżej 500 osób;
- bankach, w których strefa pożarowa zawierająca salę operacyjną ma powierzchnię przekraczającą 500 m2;
- bibliotekach, których zbiory w całości lub w części tworzą narodowy zasób biblioteczny.
Oprócz tego coraz częściej spotyka się stosowanie systemów sygnalizowania w obiektach które nie są zobligowane prawnie do ich posiadania, gdyż warto zauważyć, że zastosowanie dodatkowego systemu ochrony może w znaczny sposób wpłynąć na obniżenie kosztów ubezpieczenia, nawet do tego stopnia, że inwestycja w wyżej wymieniony system sygnalizujący zwróci się w całości po 2-4 latach użytkowania.
Posiadamy w naszej ofercie rozmaite rozwiązania zarówno konwencjonalne jak i adresowalne, do systemów sygnalizujących małych i dużych, prostych i skomplikowanych. Po zapoznaniu się z projektem, dzięki naszemu doświadczeniu dobierzemy najlepsze rozwiązanie pod względem funkcjonalno-ekonomicznym.